Klik hier voor de podcast van dit blog.
Is ‘eerlijk zijn’ niet veel dichter bij jezelf blijven? Ik ben benieuwd. Ben jij echt jezelf? Durf jij jezelf te zijn? Of ben je onbewust of bewust je toch anders aan het voordoen dan hoe je werkelijk bent of ho je je echt voelt? Hoe vaak ben je nou echt eerlijk tegen jezelf en tegen anderen?
We zijn allemaal geen engeltjes die altijd eerlijk zijn. Iedereen doet wel eens een leugentje om bestwil! Altijd maar eerlijk zijn, lijkt mij ook geen succesformule in het leven. Maar volgens mij is eerlijk zijn wel een rode draad in ons leven en moeilijker dan we ons soms beseffen. Een smoesje verzinnen komt ons vaak wel beter uit en het lijkt wel de makkelijkste weg met de minste weerstand.
Maar is dat wel echt zo? Is dat ook wel echt nodig? Of verliezen we daardoor steeds meer een stukje van onze unieke zelf? Ik zeg volmondig: “Ja, dat doen we. En nee, dat is niet nodig!”. Als we echt eerlijk zijn naar onszelf, dan merken we dat we vaak onnodig kiezen voor smoesjes in plaats van het zeggen van de echt reden als we ergens geen zin in hebben.
En waarom? Je denkt dat de ander je dan beter begrijpt of je denkt dat je anders gedoe krijgt en daar heb je geen zin in. Het kan ook zijn dat je het moeilijk vindt je eigen mening te zeggen. Want, wees eens eerlijk, de meeste mensen vinden het fijn om het met de meerderheid eens te zijn. We schakelen dan ons echte gevoel uit of schaven we onze mening bij, want ergens anders over denken, vraagt een berg zelfvertrouwen en moed.
Je bent bang om veroordeeld te worden en dat voelt voor niemand fijn. Daar boven staan vinden de meeste mensen toch wel lastig. Je wil de mensen om je heen niet kwetsen en je bent misschien zelfs wel een beetje bang dat ze jou door jouw eerlijkheid niet meer zo aardig vinden. Misschien ben je wel bang dat jullie band verandert en dat je erachter komt dat jullie minder goed bij elkaar passen. Dat wil je voorkomen dus je verkiest dat boven het stukje wat jij echt zelf wil of voelt. Daardoor verlies je echter wel een stukje van je eigen, unieke, mooie persoonlijkheid. Ik vind dat zonde, er zijn immers al genoeg ‘anderen’.
Als je jezelf bent, dan ben je veel leuker en trek je ook veel meer mensen aan die beter bij jou passen. Het kost je ook een bak minder energie, want je blijft veel dichter bij je zelf. En ja, niet iedereen zal je leuk vinden, maar vinden ze dat nu wel? Nee, er zijn genoeg mensen die geen klik hebben met jou. Gelukkig maar, want dan zal je het veel te druk krijgen met alle mensen die je moet onderhouden!
Probeer eens wat meer te rade te gaan bij jouw gevoel. Zeg gewoon eens eerlijk waarom je een afspraakje afzegt of waarom je eerder weg gaat. Waarom zou je smoesjes verzinnen? Bijvoorbeeld: “Ja, euh, ik moet helaas weg, want ik moet nog heel veel doen.”, in plaats van eerlijk te zeggen dat je de behoefte heb om nog even een uurtje alleen op de bank te zitten.
Waarom zou je niet zeggen dat je die jurk niet mooi vindt die je vriendin voor je gekocht heeft? Je gaat hem toch niet dragen en al doe je het wel, dan voel je jezelf er niet lekker in. Dan kan je toch veel beter zeggen dat je het lief vindt, maar dat het niet jouw smaak is? Ik denk dat eerlijkheid het langste duurt. Ze zal vroeg of laat vragen of je die jurk wel eens draagt. Wat ga je dan doen? Weer smoesjes verzinnen? Je belandt in een web van je eigen smoesjes. Ik zeg: “Stop er eens mee!”.
Een paar jaar geleden heb ik dat ook besloten. Als ik terugkijk op de jaren daarvoor, dan had ik gewenst dat ik eerder deze keuze had gemaakt. En ja, mensen vinden mij niet altijd leuk. Ik hoor wel eens van mijn vriendinnen: “Pff Deb, wat ben je toch overweldigend en direct.”, maar ik hoor ook van diezelfde vriendinnen dat ze dat wel een heel fijn aan mij vinden, omdat ze weten wat ze aan mij hebben. Wat ik zeg, bedoel ik ook gewoon; duidelijke taal. Ik draai er niet omheen met een onsamenhangend verhaal waarvan je de clou van het verhaal nog dubbelzinnig kan opvatten.
Vaak ontstaat er (veel) ruis als je niet duidelijk bent in wat je bedoelt. Mensen kunnen de boodschap dan op meerdere manieren opvatten. Logisch, want jij hebt het zo gebracht dat je altijd nog een escape hebt als iemand er anders op reageert dan jij bedoeld had. Maar waarom is het zo erg als jullie het een keer niet met elkaar eens zijn? Zeker als vriendinnen hoef ik het echt niet altijd met elkaar eens te zijn. Ieder de mens is anders, dus laten we elkaar vooral in elkaars eigen waarde.
De enige reden dat soms wel handig is om niet heel eerlijk te zijn, zijn de momenten waarbij een situatie kan escaleren. Dan kan je beter geen olie op het vuur gooien, maar proberen de situatie weer onder controle te krijgen. Als alles weer rustig is, ga dan het juiste gesprek aan.
Als je vaker luistert naar jouw eigen gevoel, jouw eigen stem, jouw intuïtie, jouw onderbuikgevoel of wat er ook in jou roept, dan krijg je veel meer rust. Zeg eens vaker wat je voelt. Dan bedoel ik niet dat je nu tegen iedereen moet gaan zeggen wat je van hen vindt. Maar wanneer er iets over jou gaat, duw jouw gevoel dan niet weg. Wees dan eens wat vaker eerlijk over wat jij voelt en denkt. Want doe je dat niet, dan kom je jezelf vroeg of laat tegen, is het niet lichamelijk dan is het wel mentaal.
Je zelf te weinig zijn, is een hele opgave en gaat uiteindelijk in je lijf zitten. Je zal merken dat je nu mensen om je heen hebt, die jouw echte versie niet eens kennen. Waarschijnlijk als je erbij stilstaat dan word je best vaak teleurgesteld. Je hoopt dat ze wel begrijpen dat je ergens behoefte aan hebt. Maar wees eens heel eerlijk tegen jezelf; kunnen ze dat eigenlijk wel weten? Geef jij dat wel eens aan? Waarschijnlijk niet, want wat jij echt voelt of verwacht, zeg je veel te weinig.
Het kost veel energie om jezelf niet te zijn. Jezelf zijn is veel makkelijker. Je zal merken dat je daardoor mensen gaat aantrekken die bij jou passen en jou echt zien. Mensen die je dus ook veel meer kunnen bieden op alle gebieden die jij verdient en nodig hebt.
Afscheid nemen en loslaten van mensen hoort ook bij dit proces, maar je krijgt daarna wel de juiste mensen om je heen. Ik spreek uit ervaring. Ik voel mij zoveel gelukkiger en heb nu vriendschappen om mij heen die ook echt bij mij passen. En ik pas ook bij hen, want ik verwacht van deze mensen dezelfde eerlijkheid terug. Uiteindelijk ga je dit soort mensen ook herkennen. Je gaat mensen veel beter ‘lezen’ en daardoor kies je ook anderen mensen uit die dichter bij je mogen komen zodat je je ook vrij voelt om jezelf te zijn. Je zal merken dat het er ook niet meer om gaat hoeveel vrienden je hebt, maar dat je de waarde van de vriendschappen veel meer gaat waarderen.
Ik ben van heel veel ‘vriendinnen’ teruggegaan naar maximaal twee handen vol, waarvan er een paar heel dichtbij mij staan. Ik voel mij veel rijker en geliefder dan daarvoor, omdat ik echt mezelf ben en zij ook. Geen maskers en zijn deze er wel, dan weten we ze weg te halen bij elkaar, want een masker draag je alleen als je anders voor wil doen.
Ik hoop dat ik je met dit blog wat bewuster heb gemaakt over het feit dat als je niet eerlijk bent tegen jezelf en jouw naasten, je dan ook een stukje van je mooie unieke zelf verliest. Eerlijk zijn is een mooie eigenschap. “Kindjes zijn altijd zo heerlijk puur.”, hoor ik veel mensen zeggen. Waarom zijn wij volwassenen dat dan zo verleerd? Met eerlijk zijn doe je soms anderen pijn, maar jezelf steeds pijn doen en voorliegen is veel erger. Als je dicht bij jezelf blijft, kan eerlijk zijn toch niet zo slecht zijn? Puur en eerlijk zijn, hoeft niet kwetsend te zijn. Alles draait erom hoe je er zelf voor kiest om daar mee om te gaan. Alles is een keuze, ook of je het jou laat kwetsen of niet.
Liefs Debbie Pouwels
Klik hier voor de podcast van dit blog.
