Vroeger werd er vaak gezegd: “Mannen die huilen, dat is raar, dat hoort niet, dat is een teken van zwakte.”. Veel mensen hebben hun vader zelden of nooit zien huilen. Gelukkig zie ik wel verandering daarin ontstaan, maar toch is het een diepgeworteld verschijnsel. Emoties tonen doen we erg beperkt in het bijzijn van anderen. Niet alleen mannen, maar ook veel vrouwen huilen niet snel wanneer er anderen bij zijn. Er wordt vaak gezegd: “Ik huil nooit in het bijzijn van mijn kinderen.”, en daar zijn we dan ook trots op.
Nu ben ik ook geen voorstander van heel vaak huilen in bijzijn van mijn kinderen, maar ik ben van mening dat kinderen ook mogen zien dat niet alles altijd geweldig gaat en dat volwassenen ook verdrietig kunnen zijn en emoties hebben. Ook volwassenen mogen soms gewoon even niet weten wat ze moeten doen. Wat geef je dan aan je kinderen mee als je jouw emoties nooit toont in het bijzijn van jouw kinderen? Misschien geef je daarmee onbewust wel aan dat emoties iets zijn om voor te schamen. Met het gevolg dat kinderen ook steeds vaker hun emoties opkroppen omdat ze jou als hun voorbeeld zien.
Ik ben van mening dat we in Nederland op scholen wel wat meer aandacht mogen besteden aan persoonlijke ontwikkeling van kinderen. We willen dat kinderen steeds meer kunnen en kennen, maar hoe ze met alle emoties om moeten gaan, daar wordt niet of te weinig aandacht aan besteed. Ja, als ze woedeaanvallen hebben of veel huilen dan wordt het als iets afwijkend gezien en dan krijgen kinderen die dit gedrag vertonen een ‘stempel’, omdat hij of zij misschien wel de les verstoort.
Veel ouders zijn druk met werken of schenken er onbewust te weinig aandacht aan. Vragen hoe het nu echt gaat met jouw kind of wat hun belevenis is van een gebeurtenis wordt vaak vergeten. Hoe leren ze dan op de juiste manier omgaan met emoties? Ik wil niet suggereren dat alle ouders daar niet de juiste aandacht aan geven, maar ik denk wel dat we er met zijn allen bewuster mee om moeten en kunnen gaan. Want wat je van huis uit meekrijgt, is wel jouw referentiekader voor een groot deel van jouw leven.
Emoties horen bij ons, maar het is wel iets wat je kan aan- en afleren. Een baby is heel puur en toont emoties door onder andere te huilen. Wij ouders willen het huilen al snel stoppen met een speen, wat eten of met een knuffel. Huil je veel, dan ben je een huilbaby. Wat de oorzaak dan ook is, eigenlijk kunnen we er niets mee en willen we dat de baby zo snel mogelijk stopt met huilen.
Op het moment dat je leert praten, dan gaat het proces van opgroeien verder. Wanneer mag ik bijvoorbeeld huilen en wanneer niet? Als je niet hebt geleerd dat het er mag zijn, zal je op latere leeftijd veel moeite hebben om het te tonen. Of wanneer je veel teleurstellingen hebt meegemaakt door mensen die misbruik hebben gemaakt van jouw kwetsbaarheid en je daardoor besloten hebt dat jouw kwetsbaarheid niet meer zichtbaar mag zijn. Dan is het hard werken om het weer te kunnen tonen. Je hebt jezelf de kernwaarde aangeleerd dat het tonen van emoties niet goed is.
Mensen kroppen emoties op of drukken ze weg. Dat is echter niet goed; emoties moeten eruit. Als je niet jouw emoties toont, dan zal je merken dat de kans dat mensen over jouw grens heen gaan ook weer op de loer ligt. En mogelijk een burn-out ook...
Wist je dat een grote groep mensen in een burn-out komt, omdat men niet praat over hun gevoel? We kroppen vaak emoties op en kwetsbaarheid tonen en benoemen vinden we moeilijk. Die emmer raakt vol en wanneer die emmer overvol raakt, zegt jouw lijf: “Ik kan niet meer.”. Emoties zitten niet alleen in jouw hoofd, nee, die gaan zich in je hele lichaam manifesteren. Negeer je jouw emoties dan kan je ook lichamelijke klachten krijgen.
Praat over jouw gevoel en vertel wat je bezighoudt. Mensen kunnen niet weten wat er in je omgaat als je niet het vertelt. Dus gaat men onbewust over jouw grenzen en jij over die van jezelf omdat je het niet nodig vindt om eerlijk te zijn over jouw gevoelens. Je kiest ervoor om een masker op te zetten en te zeggen dat het prima met je gaat.
Zelf ben ik er ook voorzichtig in hoor. Ja, als je jezelf kwetsbaar opstelt dan kan je ook makkelijker gekwetst worden. Wanneer je jouw emoties niet toont, dan kan je je daarin verdrinken en er serieus last van krijgen. Het lucht je op als je erover praat met iemand die jij vertrouwt. Dat je je in mensen vergist die je dacht te kunnen vertrouwen, dat maken we allemaal mee. Sommige mensen wat vaker dan anderen. Hoe pijnlijk dan ook, het hoort helaas bij het leven: vallen en opstaan. Besluit daardoor echter niet om niemand meer een kans te geven om jezelf bij hen te zijn. Dat is echt zonde en je hebt jezelf er mee.
Ik schrijf nu over een onderwerp dat ik zelf ook lastig vind. Ik zou bijna vragen: “Wie vindt dit geen lastig onderwerp?”. Ondanks dat, heb ik wel besloten dat het er mag zijn. En vind je mij daarom niet meer leuk of minder dapper, dan is dat maar zo. Dan ben jij gewoon niet de persoon die ik in mijn leven wil. Ik mag kwetsbaar zijn, iedereen mag dat. En ik mag ook wel eens heel hard huilen bij een goede vriendin omdat ik het gewoon allemaal even niet zie. Ik mag ook gewoon zeggen: “Pff, ik ben onzeker daarover.”, en mij even heel kwetsbaar tonen.
Zoals een goede vriendin laats zei: “Een beetje onzekerheid houd je scherp.”, en dat is ook zo. Waarom wegstoppen? Je kan er ook wat mee doen. Weet je wat het mooie eraan is als jij daarmee begint? Dat andere vriendinnen of mensen waarbij je het doet ook ruimte gaan voelen dat emoties er mogen zijn. Doordat jij het durft te tonen, zal de ander dat ook sneller gaan doen. Benoem vaker eerlijk wat je bezighoudt. Natuurlijk niet per se tegen de eerste de beste die je tegenkomt, maar wel tegen de mensen die jij echt lief hebt en zij die jou liefhebben. Dan zal je zien dat buiten het feit dat jij jouw emoties beter uit en ze daardoor ook beter kan verwerken, er ook hele mooie bijzondere verbindingen tussen jou en die mensen gaan ontstaan. Een band waar alles bespreekbaar is zonder oordeel en gewoon door jezelf te zijn. Dat is toch het fijnste wat er is?
Ik heb sinds dit besluit zoveel meer rust in mijn lichaam en geest. Mijn beste vriendschappen en relaties zijn puur, zonder maskers en andere trucjes om maar niet kwetsbaar te willen zijn. Dat gun ik jou ook. Durf jouw emoties te tonen, dat maakt je een mooier en puurder mens met veel meer innerlijke rust. Uiteindelijk zal dat een positieve uitwerking hebben op jouw hele zijn.
Veel liefs Debbie Pouwels
