Iedereen gaat wel eens over zijn of haar eigen grens of over de grens van een ander. Bewust of onbewust. Ik heb nog nooit iemand ontmoet die daar nooit tegenaan loopt. Maar ben jij er ook bewust van dat jij een grens hebt? Zijn jouw grenzen voor jezelf duidelijk? Mijn ervaring is dat het daar vaak misgaat. Veel mensen hebben dat niet voor zichzelf duidelijk of stellen ze steeds bij, omdat “nee” zeggen te moeilijk is. Wat ook gebeurt, is dat men het moment afwacht en later merkt dat ze het eigenlijk anders wilde of niet als fijn heeft ervaren.
Ik had vijf jaar geleden ook niet duidelijk voor mezelf wat mijn grenzen zijn. En als ik ze al wel had dan bewaakte ik ze niet. Jeetje, wat liet ik mensen steeds over mijn grenzen heen lopen. En wat voelde ik mij daarna rot, want ik had me nog zo voorgenomen om dat niet meer te laten gebeuren. Ik besefte uiteindelijk wel dat ik zelf de enige ben die daar een verandering in kan brengen.
Het vreemde is dat ik niet op mijn mondje gevallen ben, maar blijkbaar als het over grenzen aangeven ging, dan kon ik soms gewoon blokkeren. Of deed ik het uit liefde voor een ander, omdat ik hun behoefte belangrijker vond dan die van mijzelf. Zo kwam ik soms echt in benarde situaties terecht. Op mijn werk maar ook in privémomenten.
Ik had een te gekke baan gevonden. Heel bewust had ik een parttime baan genomen, zodat ik het goed kon combineren met mijn kindje. Maar al snel hadden ze op het werk door dat ik erg gemotiveerd was. Men legde steeds meer verantwoordelijkheden op mijn schouders die eigenlijk niet bij mijn takenpakket hoorden. Ik kreeg er niet eens voor betaald en ik had daar eigenlijk wel een mening over. Maar er wat van zeggen of er over onderhandelen, nee, dat deed ik niet. Net zoals dat ik had aangegeven dat ik niet méér uren wilde draaien, omdat ik bij mijn gezin wilde zijn. Ook die grenzen bewaakte ik niet.
En waarom? Omdat ik een ander niet wilde teleurstellen. Ik stelde echter wel mezelf, mijn man en kind teleur, maar dat nam ik steeds weer voor lief. Gevolg: ik nam ontslag en zocht een andere baan. Daar liep ik echter weer tegen hetzelfde probleem aan. Kortom, je kan het niet ontlopen; de kern ligt bij jezelf. Jij moet jouw eigen grenzen weten en bewaken door duidelijk en consequent te zijn over wat je wel en niet fijn vindt. Ja, daar heb je gewoon recht op. Iedereen heeft recht op het hebben en bewaken van zijn of haar eigen grenzen.
Dan heb ik het natuurlijk wel over redelijke grenzen (en verwachtingen). Maar wat is redelijk? Daar moet je wellicht even rustig over nadenken en misschien wat mee experimenteren. Experimenteren? Ja! Jij en jouw omgeving moeten er waarschijnlijk even aan wennen. Afhankelijk van hoe dit uitpakt, kan je eventueel wat bijschaven aan jouw gestelde grenzen en/of verwachtingen.
In mijn privéleven ging dat niet veel anders. Ik heb mijn vriendschappen altijd hoog staan. Maar ook daarin is een grens hebben heel belangrijk. Want hoe lief je elkaar ook vindt, je bent allemaal anders en je hebt dus ook niet vanzelfsprekend dezelfde verwachtingen en grenzen. Iets wat voor jou logisch is, hoeft voor jouw vriendin niet ook zo te zijn. Zeker als je een vriendschap aangaat met iemand die je vaak ziet op school, op het werk of privé. Als je andere verwachtingen hebt of andere grenzen hebt en ze niet uitspreekt, dan blijf jezelf en die andere persoon steeds over jouw grenzen gaan.
Bijvoorbeeld: jij bent vaak een luisterend oor voor jouw vriendin, maar andersom krijg je dat eigenlijk te weinig terug en je maakt dat niet bespreekbaar. Je bewaakt dan niet jouw grens. Dan mag je daar best wat van vinden of zeggen.
Nog een voorbeeld: je hebt een vriendin die elke avond bij jou op de bank wil neerploffen, maar jij hebt jouw eigen ruimte nodig. Dan is dat jouw grens en dan moet je die uitspreken, anders gaat dat tussen jullie vriendschap in staan.
Mijn belangrijkste boodschap is: “Jij moet zelf een weg inslaan door assertiever te zijn en jouw grenzen beter durven te bewaken.”. Doe je dat niet? Dan kan je blijven vluchten en steeds weer ergens mee stoppen om vervolgens weer iets nieuws te beginnen. Wees er dan van bewust dat het niet bewaken van die grens je in de weg zal blijven zitten, dat je vervolgens weer zal stoppen en met iets nieuws wil beginnen.
Hierbij geldt: “Je moet willen veranderen en gewoonten willen doorbreken, anders blijft het een terugkerend probleem in je hele leven.”. Wil je er wat mee? Maak dan gerust een afspraak voor een intakegesprek bij MaarOokIk en dan weet ik zeker dat ik je een heel eind op weg kan helpen zodat jij jouw grenzen leert te bewaken.
Als iemand wat aan je vraagt en je heb daarover (enige) twijfels, dan kan je ook altijd tegen die persoon zeggen dat je twijfelt en dat je er later even op terugkomt. Daarmee geef je jezelf de ruimte om rustig te overdenken of het niet over je grens gaat.
Stel jezelf de volgende vragen of herinner je aan de volgende zinnen en schrijf ze eventueel op zodat je deze ook kan teruglezen op momenten dat je twijfelt over een situatie:
Ik hoop dat deze tips je een beetje helpen in het stellen van grenzen. Bewust zijn van jouw valkuilen en jouw eigen grenzen zal je al een stuk helpen. Ook hier voor geldt: als mensen in jouw omgeving weten waar jouw grenzen liggen, dan gaan ze er de volgende keer ook minder over heen. Jijzelf zal je er uiteindelijk ook veel beter bij voelen, omdat je veel dichter bij jezelf blijft.
Succes met deze uitdaging!
Veel liefs Debbie Pouwels
