Wauw, wat heb ik mij het afgelopen jaar verbaasd over de kijk van mensen op vriendschappen. En dat door een vriendinnenvragenspel dat ik ontwikkeld heb. Die komt binnenkort in de verkoop. Trouwens, wat mij betreft het spel dat je ogen opent en je zal verbazen hoe open je wel of niet bent in je vriendschappen om je heen.
Het begon al toen ik meer dan 200 vragen verspreidde over verschillende vrouwen om mij heen. Het verbaasde mij waar mensen al een duidelijke grens konden trekken. Of hoe spannend ze het vinden om vragen aan elkaar te stellen en hoe oppervlakkig veel vriendinnen onderling blijven. En dat bedoel ik niet veroordelend hoor. Ik geloof juist dat je recht hebt om je eigen grenzen te stellen, maar het intrigeerde mij wel; waar komt dat vandaan?
Dat gevoel moet van veel dieper komen en na doorvragen bleek dat ook zo te zijn. Zo kreeg ik het volgende terug: Seks? Daar praat ik niet over, zelfs niet met mijn beste vriendin. Dat is natuurlijk heel persoonlijk maar zeg eens eerlijk; we hebben allemaal wel eens vragen over ons seksleven. Soms is er wel iets wat je liever eerst even wil filteren bij iemand die je vertrouwt en ook vrouw is. Voordat je het deelt met je man. En wie weet, krijg je wel een lieve tip waardoor je al een antwoord hebt en niet eens je partner het hoeft te zeggen. Seks doen we soms nog preuts over, maar we doen het bijna allemaal. Maar goed daar kan ik nog wel begrip voor opbrengen omdat het heel intiem is. Maar ook het verleden ligt heel gevoelig. En zo ook de dood of littekens zijn soms niet eens bespreekbaar. En dan heb ik het nog niet eens over de open vragen naar elkaar gehad: wat vind je leuk aan elkaar en wat waardeer je in jullie vriendschap? Of heel belangrijk: wat zijn jullie verwachtingen van elkaar of juist niet? Dat lijkt ook voor een groot deel onbespreekbaar.
Daar schrok ik wel van. Want dat zijn dingen die best veel over jou zeggen. En over jullie vriendschap. En dat zijn ook dingen, vind ik, die soms voor ruis in jullie vriendschap kunnen zorgen. Als je dat niet van elkaar weet, dan kan je ook soms een reactie niet begrijpen of zelf als een persoonlijke aanval opvatten. Het verleden hoort bij jou; ook als het niet heel fijn was. Misschien heb je daardoor zelfs een minder goed beeld van jezelf gekregen. Of een bloedhekel aan iets. Of misschien wel bindingsangst. Ik geloof dat het goed is voor jullie vriendschap als je een stukje verleden, verdriet en kwetsbaarheid kent van elkaar. Een echte vriendin zal je alleen maar meer begrijpen en er voor je zijn als het verleden je misschien soms even inhaalt.
En doordat er 1 zich openstelt, zal de ander dat ook doen waardoor je elkaar echt kan zien. En misschien zelfs iets kan leren hoe je ermee om kan gaan. Ieder mens heeft tenslotte een geschiedenis en het mooie vind ik dat vaak ook iemand op je pad komt die misschien wel juist er is om iets te mogen delen met jou. Jullie mogen elkaar liefdevol leren of samen veilig ontdekken wat er nog meer voor je voeten ligt op jouw pad. Dat is juist vriendschap. Waarom dan niet vanuit jouw kern? Daar hoort verleden bij of je wil of niet. Het verleden heeft deels jou gevormd.
Waar zit hem dat dan in, dat je bepaalde zaken niet deelt met elkaar? Die vraag heb ik ook gesteld. Wat maakt het voor jou dat je dat niet deelt? De meeste antwoorden die ik terugkreeg waren in de trend van: “Tjaa, ik ben veel gekwetst in het verleden” of “Ik heb moeite met vertrouwen” of “Ik schaam mij ervoor” of “Ik ben bang dat als ze mij echt kent, dan niet meer mijn vriendin wil zijn”, en dus daarom deze grenzen. Maar je hebt haar toch niet voor niks bestempeld als dierbare vriendin of beste vriendin waarom dan die grenzen? Al begin je met kleine stapjes waar je ook je angst bij deelt. Ik weet zeker dat als het echt goed zit tussen jullie, wat je snel genoeg merkt, het alleen maar zorgt voor nog meer vertrouwen en verbinding in jullie vriendschap.
Jeetje, “maar wat bespreek je dan met je beste vriendinnen?”, was de eerste vraag die in mij opkwam. Alleen koetjes en kalfjes? Lijkt mij erg saai en oppervlakkig. Het leven biedt wat mij betreft veel meer dan dat. En je kan toch niet iets oprechts aangaan met iemand als je diegene geen open en eerlijke eigen kansen geeft? Het mag toch niet zo zijn dat een oude misgelopen relatie / vriendschap jou nieuwe ook al geen eerlijke kans geeft om dichterbij jou te komen en jouwe mooie ik echt te leren kennen? Mijn persoonlijke tip voor jou als jezelf hierin herkent: straf jezelf niet om het verleden en gun jezelf altijd een nieuwe kans en een nieuw begin. Dan kan je pas echt alles moois ontdekken wat er ook voor jou bestaat. Alleen met die oude bril op ga je het niet zien.
Ik heb best veel vriendinnen gehad in mijn leven. Sommige komen en gaan en de beste blijven hangen. Maar 1 ding heb ik wel geleerd en dat is dat ik niet meer aan vriendschappen doe waar ik niet eerlijk en open in kan zijn. Dat gaat namelijk vroeg of laat altijd fout, is mijn ervaring. De vriendinnen die ik mijn beste vriendinnen noem, zijn dat ook echt. Daar heb ik ook geen geheimen voor en wil ik alles mee kunnen bespreken en ik wil dat ze die vrijheid bij mij ook voelen. En ja, dat betekent investeren in elkaar. En elkaar respecteren en accepteren met alles wat erbij komt ook verleden en keuzes die jij anders zou hebben gedaan. Dus ook de minder goede of leuke kanten van elkaar. En dat betekent ook dat je niet altijd met elkaar eens bent en hoeft te zijn. En dat betekent ook kwetsbaar en puur jezelf zijn met het gevolg dat je gekwetst kan worden. Maar als dat gebeurt dan kom je er ook samen uit als je eerlijk tegen elkaar blijft als je dat gevoel ook deelt. Een echte vriendin zal jou nooit bewust pijn willen doen, maar onbewust is heel menselijk, dus ligt dat altijd op de loer. Wees niet te hard voor elkaar en praat het uit.
Een goede vriendschap begint wat mij betreft met open eerlijk zijn en als daar al ruis over hangt dan is de kans van slagen wat mij betreft klein. En tuurlijk heb ik niet alleen vriendschappen waar ik de diepte in ga. Sterker nog, daar heb ik niet eens tijd en puf voor. Dat is een select groepje. En daar ben ik dankbaar voor en zal ik altijd tijd en puf voor maken.
Maar alles wat buiten die cirkel valt van wat ik wel een "vriendin" noem, daar zijn mijn verwachtingen ook naar en dus ook mijn persoonlijke grenzen met wat ik wel of niet wil delen met ze. En weet ik wel wat ik aan ze heb en zij aan mij. En wat daar weer buiten valt zijn geen vriendinnen maar goede kennissen en heb ik dus ook geen “vriendinnen-verwachtingen” van.
Mijn boodschap van deze blog: Als je iemand een goede vriendin noemt, wees dan niet bang om kwetsbaar en eerlijk tegen elkaar te zijn. En je zal merken dat je veel meer uit jullie vriendschap kan halen. En hoe fijn is het als je kan zeggen: “Mijn beste vriendin kent en ziet mij echt.”, ik voel mij gezegend met dat gevoel dat ik dat kan zeggen. En het mooie is dat als je daar tijd en aandacht aan blijft schenken er de mooiste gesprekken ontstaan.
Liefs, Debbie Pouwels
Tip: Wil je mijn Vriendinnenspel-kaarten alvast reserveren? Stuur dan een berichtje en ik zal ze voor je reserveren. Binnen een paar weken zullen ze dan geleverd worden. De prijs is:€14,95
