“Jezelf zijn”, wat is dat? Wanneer ben je dat? “Wees jezelf!”, dat zeggen we steeds vaker tegen elkaar als goed bedoeld advies, maar wanneer ben je nou jezelf? Ik kan mij nog goed het moment herinneren dat ik op zoek ging naar de betekenis van ‘jezelf zijn’. Ik dacht ook dat je dat nooit altijd kon zijn. Ja, als je alleen bent of met je eigen gezin, maar daar omheen vond ik het een uitdaging. Nu soms nog steeds.
Je hebt toch hoge verwachtingen die je jezelf oplegt in contact met anderen. Je denkt bewust en onbewust voor een ander. Wat wil die ander van je? Je wil niet tegen vallen of iemand teleurstellen, dus je past je aan die verwachtingen aan. Mensen gaan dat misschien uiteindelijk ook wel van je verwachten, omdat je het altijd zo doet, ze raken eraan gewend en weten niet beter. Maar doordat je dus vooral doet hoe je denkt dat het moet, kom je ook een stukje verder weg te staan bij jouw behoeftes en soms zelfs van je eigen kunnen ondanks de vele signalen die je van je lijf en hoofd krijgen.
Ik wilde heel graag mezelf zijn. Niet dat ik dat niet was, maar ik deed veel te vaak niet wat ik zou doen als ik zelf de enige was waar ik mee te maken had. Daar kwam ik achter door mijn lijf, omdat ik chronisch ziek ben; daar maak ik geen geheim meer van. Dat lees je ook in mijn eerdere blogs. Ik schrijf er open over omdat ik daar ook heel veel van mag leren. Ja, ik had het liever niet, maar het is zo, dus deal ermee en ik zie daardoor ook wat het mij geeft waar ik wel dankbaar voor ben.
Zo heeft mijn lijf mij geleerd dat ik mezelf moet zijn om vol te houden en vooral om te kunnen blijven genieten. Het gaf mij keer op keer op mijn donder als ik niet mezelf was en dus iets deed wat niet ten goede was voor mezelf. Jezelf zijn is voor iedereen anders te interpreteren, maar voor mij betekent het: luisteren naar wat mijn lijf en mijn onderbuik mij vertellen en voelen waar ik energie van krijg of juist niet. En dat afwegen.
Zo kies ik heel bewust wat ik nodig heb en mij minder energie kost. Dan kan ik genieten en dus mezelf zijn. Zo kies ik ook om mij niet meer zo druk te maken en alles gewoon te laten ontstaan. Een voorbeeld: vroeger vierde ik Oud en Nieuw met iedereen die maar zin had. Ik liep de benen uit mijn lijf en pleasede iedereen.
Ik vond dat ik ook altijd happy moest zijn en nog meer van die onzin dingen. Met het gevolg dat ik niet kon genieten en de pijn wegbeet. Nu nodig ik een klein groepje vrienden uit waar ik alles kan zijn wat ik voel en wil. Zij zien mij echt en dat is helemaal, oké. En andersom ook. Als ik wil liggen, dan ga ik liggen op de bank. Als ik wil dansen, dan ga ik dansen. Als wil drinken, dan drink ik en zo niet, dan drink ik niet.
Ik doe mij niet anders voor omdat ik hen wil vermaken. We zijn onszelf. En dat kan je overal met elkaar creëren. Je komt er vanzelf achter of de vriendschap dan nog werkt. Werkt het niet, dan is het ook goed. Maar blijf vooral bij jezelf. Geen poppenkast. En dat is de enige verwachting die ik van mijn vrienden / vriendinnen heb. Wees jezelf en laat die zien. En accepteer elkaars gebreken en leuke dingen ik kies voor zuiver contact. Dus jezelf zijn en vooral geen show of gewenst gedrag. Dat voelt zo goed en dan kost het mij niets méér dan ik kan geven aan anderen.
Ik merk dat dát voor mij “jezelf zijn” betekent. Leven op eigen energie en met die energie verbinden met mensen die dat ook doen. Als je daar de juiste balans in kan vinden zonder het gevoel van anderen voorbij te lopen of op zijn minst te overwogen hebben, dan kan je jezelf zijn en je gelukkig voelen.
Dit klinkt misschien niet haalbaar, maar dat is het wel. Ik doe het en gun het jou ook! En je zal de mensen om je heen creëren die je zien en je alleen maar leuker gaan vinden omdat je puur bent en ze weten wat ze aan je hebben en dat is zo relaxt en fijn. Ik wil nooit meer terug.
Spreek je dat aan en weet je niet waar je moet beginnen, dan lijkt het mij super leuk om samen met jou te ontdekken waar jouw valkuil ligt om niet jezelf te kunnen of durven te zijn. Mail, bel, app gerust voor een gratis kennismakingsgesprek.
Veel liefs, Debbie
