Tja, wat betekent het woordje 'verantwoordelijkheid' voor jou? Blijft het oppervlakkig of besef je wel heel goed dat het eigenlijk van grote invloed is op jouw eigen leven?
Ik spreek best veel mensen en wat mij opvalt, is dat mensen niet goed beseffen dat zij zelf de verantwoording hebben over alles in hun leven. Het zijn niet alleen de simpele keuzes die ze maken waar ze verantwoordelijk voor zijn. Nee, heel simpel ze zijn over alle keuzes en dingen zelf verantwoordelijk.
Dat klinkt misschien nu nog vaag. Ik neem je mee in een voorbeeld om je beter te laten begrijpen wat ik je in deze blog wil meegeven.
Je bent al jaren getrouwd. De sleur is in jullie huwelijk geslopen en jullie leven langs elkaar heen. Echt aandacht voor elkaar hebben jullie niet meer. Nu hoor ik heel vaak mensen roepen: "Ja, hij doet dit of zij doet dat.", "Hij is alleen maar aan het werk.", "Zij is alleen maar met de kinderen bezig.", "Mijn partner wordt dik en daardoor voel ik mij niet meer aangetrokken tot haar of hem.", of "We hebben geen geld voor leuke dingen.", "We kunnen niet meer goed samen praten dus ben er maar mee op gehouden.", "Ik wacht wel tot de kinderen groot zijn dan komt het vanzelf wel weer goed.", et cetera. Herkenbaar?
Als je hier naar kijkt, is het dan ook echt alleen het aandeel van de partner of zijn het ook jouw keuzes die bepalen dat het zo is zoals het nu beschreven wordt? Inderdaad, het is niet alleen het aandeel van jouw partner, jij accepteert ook dat jullie geen aandacht meer hebben voor elkaar. Wat doe jij zelf om het te verbeteren? Jij maakt zelf de keuze om niet met elkaar in gesprek te gaan. Jij bepaalt ook zelf dat je bij je partner blijft. Of jij maakt zelf de keuze dat geld belangrijk is om het leuk met elkaar te hebben, terwijl er genoeg alternatieven zijn om samen wat te doen wat geen geld kost. Je besluit zelf dat je niet meer in gesprek erover gaat. Jij bepaalt zelf dat je geen initiatief meer neemt. Of je vind het goed dat jouw vrouw alleen maar met de kinderen bezig is, maar dat is dan ook jouw keuze en niet alleen die van je vrouw. Je spreekt haar er zelf niet op aan. Of dat je man heel veel werkt terwijl jij graag tijd met hem wil doorbrengen.
Wees eens eerlijk en zeg gewoon wat jij ervan vindt. Leg uit wat het met je doet en met jullie huwelijk. Ga in gesprek met elkaar en geef jouw grens aan. Dan kun je kiezen: accepteren en niet meer druk om maken of je trekt je eigen plan. Durf achter jouw eigen keuzes te staan. Zolang je jezelf recht in de spiegel kan aankijken en jouw onderbuikgevoel goed is, was dat voor jou een goede keuze. Jouw geluk is jouw eigen verantwoordelijkheid. Geen keuze is per se goed of slecht, dat je nu een andere keuze maakt, betekent niet dat de vorige keuze per definitie slecht was; je was er toen misschien nog niet klaar voor om de keuze te maken die je nu wel maakt. Je bent in dit verhaal wel medeschuldige, dus niet zozeer alleen het slachtoffer in het huwelijk waar je niet gelukkig bent. Er zijn genoeg keuzes die verandering te weeg kan brengen maar dan moet je wel je eigen verantwoording pakken.
Ik zelf loop hier ook wel tegen aan hoor. Wie niet? Ik ben al 18 jaar met dezelfde man. We zijn gek op elkaar, maar als we ons alleen maar laten leven door elkaar of op alleen door de keuzes van de ander, dan verlies je jezelf. Want je maakt dan keuzes omdat je denkt dat de ander dat wil of omdat dat veilig voelt zodat je niet alleen verantwoordelijk bent voor jouw keuzes. Natuurlijk ook ik vaar soms mee op het pad van mijn man en wil ik de bevestiging van hem en vice versa. Zo werkt dat natuurlijk ook in een huwelijk. Maar we zijn zelf wel verantwoordelijk voor onze eigen geluk. We moeten allebei investeren in tijd met elkaar en in ons huwelijk. Hij is niet verantwoordelijk voor mijn geluk en mijn keuzes en ik niet voor die van hem. Dat zijn we zelf!
Eenvoudig is het niet en zal het ook nooit zijn of worden. We blijven kuddedieren en het is fijn om samen ergens achter te staan. Dan heb je het gevoel dat je niet alleen verantwoordelijk bent of dat je het kan afschuiven op een ander als het te heet onder je voeten wordt.
Neem jouw verantwoordelijkheid
Ik hoop met dit blog jou aan te spreken als je vastloopt in jouw leven en dat je misschien nu gaat beseffen dat alleen jij verantwoordelijk bent voor de keuzes van jouw leven. Dit geldt natuurlijk voor alle keuzes in jouw leven, niet alleen voor de keuzes in dit voorbeeld.
Sta niet te lang stil bij keuzes die misschien wel verkeerd zijn of keuzes die achteraf anders hadden gekund. Het voelde toen goed, dus was het toen voor jou de juiste keus. Waarom zou je je er druk erom maken, dat is zonde van je tijd en energie. Pak je eigen verantwoording en maak nieuwe keuzes of probeer gemaakte keuzes recht te zetten door nieuwe keuzes te maken en door te leren van oude keuzes.
Het leven zit vol mooie verrassingen. Leef jouw eigen leven.
Liefs Debbie Pouwels
